به گزارش ویکی پلاست به نقل از دنیای اقتصاد، این در حالی است که رئیس هیات‌مدیره سندیکای صنعت برق ایران همزمان با این خبر در صفحه شخصی خود هشدار داد: «در شرایطی که همه تمرکزها روی افزایش ظرفیت تولید برق است، اخطار می‌‌‌دهم که شبکه انتقال و توزیع کشور لب مرز قرار گرفته است. توسعه و ارتقای شبکه نیز به دوعامل مهم نیاز دارد؛ پول و زمان. موضوع، بسیار جدی است و در صورت عدم‌سرمایه‌گذاری، دچار بحران جدی خواهیم شد؛ جهت ثبت در تاریخ.»
این اظهارنظر مهم، در زمانی مطرح شده که سرمایه‌گذاری در صنعت برق، جذابیتی برای فعالان اقتصادی ندارد و دولت هم از پس هزینه سنگین تاسیس نیروگاه‌‌‌ها و شبکه انتقال برق برنمی‌‌‌آید. اگر هم بتواند در این صنعت سرمایه‌گذاری کند، تازه به سد فرتوت شبکه انتقال برق خواهد رسید. در واقع، آهن‌ربای سرمایه‌گذاری در صنعت برق با سیاست‌‌‌های اشتباه سیاستگذار در بخش اقتصاد انرژی از کار افتاده است. شاهد رسمی وزارت نیرو و بازوی پژوهشی مجلس هم گواهی می‌دهد که میزان سرمایه‌گذاری در صنعت برق در بازه زمانی ۱۰سال اخیر، افت چشمگیری داشته است. حجم سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در صنعت برق از ۲/ ۶میلیارد دلار در سال ۱۳۹۰ به ۶۰۰میلیون دلار در سال ۱۴۰۰ کاهش یافته است.
کارشناسان در این باره با تاکید بر ضرورت احیای نظام اقتصادی صنعت برق، از لزوم تعیین‌‌‌تکلیف قیمت برق سخن می‌‌‌گویند و عنوان می‌کنند که بدون حل و فصل این موضوع، صنعت برق جاذبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای برای سرمایه‌گذاران نخواهد داشت. از سوی دیگر هم عدم‌تزریق منابع مالی به صنعت برق، چشم‌‌‌‌‌‌‌‌‌انداز عرضه برق را تیره‌وتار خواهد کرد. در این بین مردم و تولیدکنندگان، مجبور به تحمل برنامه‌‌‌های خاموشی هستند و به مصرف زیاد برق متهم می‌‌‌شوند. البته مصرف برق در کشور با استانداردهای بین‌المللی فاصله زیادی دارد. اما مشکل صنعت برق تنها مختص به مصرف‌کننده نیست، بلکه سیاستگذاری‌‌‌های نادرست نیز باعث شده است تا سرمایه‌گذاری و تولید برق در کشور دچار مشکلات عدیده‌‌‌ای شود. از سوی دیگر در صورت افزایش ظرفیت نیروگاه‌‌‌های برق، شبکه قدیمی و کم‌‌‌توان توزیع برق اجازه انتقال این برق به مصرف‌کنندگان را نخواهد داد. شبکه قدیمی انتقال برق همچنین موجب هدررفت برق می‌شود.
